Terug in NL, een nieuwe functie en nieuwe reizen!

Dag 62: Nes Ammim

Na een dag als HR manager te hebben fungeert, heb ik in de avond een interessant lecture bijgewoond over de Arabieren in Israël. Dit lecture werd gegeven door een Arabische Christen. Hij is getrouwd met een Joods Israëlische en is advocaat, human rights activist en PhD researcher van beroep, boven gemiddeld intelligent als je het mij vraagt…

Vaak werd het zinsdeel ‘it is important to state’ aangehaald waarmee de nadruk werd gelegd op bepaalde onderwerpen. Hierbij een beperkte opsomming:

- 1,5 miljoen van de Israëlische bevolking is Arabier. Dat is een vijfde van de totale Israëlische bevolking.

- De Arabieren hebben een eigen schoolsysteem, wat naar hen zeggen noodzakelijk is aangezien zij geen hulp van de Israëlische staat ontvangen.

- De Arabieren zien Israël niet als een democratisch land, aangezien bijvoorbeeld de nationale symbolen (zoals de vlag) Joods zijn.

- De Arabieren zijn, als gevolg van hun minderheid, nauwelijks vertegenwoordigd in het parlement (slechts 10%).

- Arabische studenten krijgen slechts een derde studiefinanciering ten opzichte van Joodse Israëlische studenten.

- De Arabische studenten die in Israël blijven, kunnen in Israël niet aan een Arabische universiteit studeren. Die bestaat namelijk niet. Jaarlijks verplaatsen zich ca. 10.000 Arabische studenten naar Jordanië. Jordanië profiteert hiervan: de jaarlijkse inkomsten bedragen ca. 200.000.000 sjekel = 40 miljoen euro.

Dag 63: Nes Ammim, Nahariya, Teval & Yehiam

Vandaag mee geweest met een studietrip, bestaande uit drie delen. De eerste stop betrof Nahariya waar wij het Lieberman museum hebben bezocht. Deze meneer nam de bouw van Nahariya over nadat Nihariya in 1913 werd gesticht door een Duitse Engineer genaamd Herr. Levi. De Pool Lieberman werd in 1943 in de holocaust vermoord. Nahariyya is vernoemd naar de rivier ‘Nahar’ die midden door de stad stroomt. Tevens antwoord gekregen hoe het mogelijk is dat men in Israël zo’n gestructureerd spoornetwerk heeft. Dit komt omdat alle rails voor 1948 door de Britten tijdens hun mandaat is aangelegd gebaseerd op kennis uit eerdere industriële perioden.

Over industrie gesproken. De volgende stop betrof Tevel, een oud industriepark. Gebouwd door een slimme Duitser. Het park betreft onder meer een museum over Joods Duitse emigratie van en naar Israël voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Tevens een oude auto-hal gezien.

De laatste activiteit betrof een bezoek aan het Yehiam Castle. Een oude vestiging (tevens strategisch gelegen) waar vroeger ook fanatiek om gestreden is. Vanaf hier ook een mooi uitzicht over de Western Galilee. Als je dan bovenop staat kan je niet anders dan erkennen dat leven in dit land op basis van de natuur, fantastisch is!

Dag 64: Nes Ammim

Vandaag heb ik een rustige dag gehad. Behalve wat HR zaakjes, ben ik tevens in de tuin actief geweest. In de avond weer eens een andere sport dan normaal beoefend: volleybal!

Dag 65: Nes Ammim

Vandaag begon mijn dag met een shocking bericht. Bericht van Rolf: hij zou dinsdag hier in Nes Ammim komen maar is afgelopen nacht opgenomen in het ziekenhuis vanwege een nieuwe tumor in zijn rug.. Dus resteerde er slechts een ding, de afspraak nakomen die we gemaakt hadden: als we elkaar niet in Israël zien, dan in Nederland. Daarom vandaag een ticket geboekt, overmorgen vlieg ik naar Amsterdam.

Dag 66: Nes Ammim

Vandaag stond in het teken van het overdragen van mijn kritieke huidige werkzaamheden en het voorbereiden van mijn reis naar Nederland. Uiteindelijk is alles gelukt dus ik ben klaar voor vertrek.

Dag 67: Tel-Aviv – Amsterdam

Vandaag na een lange reis (12,5 uur) aangekomen in Elst! Men moeder, Cees, Anne en Laura hebben we opgehaald van Schiphol en veilig thuisgebracht: nogmaals bedankt via deze weg! In de avond ben ik naar Rolf in Huissen gereden. Hij was er niet best aan toe, hij zat verstopt en was moe. Morgen naar het ziekenhuis voor de tweede bestraling van de rugtumor…

Dag 68 t/m 70: Elst, Huissen, Nijmegen

Gedurende deze dagen heb ik Rolf mogen chauffeuren naar het Radboud ziekenhuis in Nijmegen voor de bestralingen en daarnaast hebben we als vrienden gedaan wat we voor mijn vertrek naar Israël ook deden: eten, lachen en goede gesprekken voeren. Gedurende de week knapte Rolf gelukkig zichtbaar op. Conclusie: het was heerlijk even terug te zijn en met Rolf komt het wel goed, daar twijfel ik niet aan!

Dag 71: Amsterdam – Tel Aviv

Vandaag door Pa afgezet op Schiphol: nogmaals bedankt! Na de bekende verhoren en controles uiteindelijk veilig aangekomen in Nes Ammim na opnieuw ca. 12 uur reizen.

Dag 72: Nes Ammim

Aanpassingsproblemen na een week weg? Nee, totaal niet. Gewoon weer gewerkt, dit maal aan het nieuwe rooster voor december. Tevens een lecture bijgewoond over de Erev Shabbat: de vrijdagavond waar traditioneel volgens de vaste gebruiken wordt gegeten. Hier is in de voorgaande jaren nog wel eens het een en ander om te doen geweest: ben je als ‘Christelijke’ gemeenschap bevoegd Joodse gebruiken na te leven…?

Dag 73: Nes Ammim

Vandaag opnieuw een dag gewerkt voor HR. In de avond een mooie kerkdienst volgens Amerikaans model bijgewoond. De dominee was afkomstig uit de Baptisten kerk van Nazareth en probeerde veel contact te zoeken met het publiek door regelmatig vragen te stellen als: how many of you wanna sing for the Lord tonigt, etc. Ik vond het gaaf, weer eens wat anders!

Dag 74: Nes Ammim

Zoals ik al eerder heb aangegeven, heb ik onlangs een rapport voor de BoD van Nes Ammim geschreven. Vandaag mocht ik mijn rapport inclusief decision points presenteren. Eind goed al goed: positieve reacties en goedkeuring van alle voorstellen! Ik ben zelf niet meer verantwoordelijk voor de uitwerking van de ontstane acties sinds de nieuwe HR manager over een aantal dagen arriveert. Echter, heb ik wel een nieuwe positie toegewezen gekregen van de board of directors en de CEO. Fund Raising Manager…! Deze positie is er tot nu toe niet geweest en het is aan mij de taak een fund raising concept op te gaan zetten. Ik vind het een enorme uitdaging en het komt als geroepen aangezien ik het HR werk inmiddels doorhad en stiekem wel toe was aan iets anders!

In de avond heb ik de Negev preperation seminar bijgewoond. Van 9 tot en met 11 december gaan we namelijk hiken in de Negev woestijn en slapen we ’s nachts in een 5 miljoen sterren hotel…!

Dag 75: Nes Ammim & Haifa

Vandaag gewerkt voor HR. ’s Avonds weer naar de cursus Hebreeuws in Haifa geweest. Ditmaal de basis werkwoorden geleerd. Langzamerhand begint er een basis te komen..!

Dag 76: Nes Ammim & Mazra

Vandaag heb ik na een ochtendje HR, ’s middags met twee andere volunteers de stoomboot van Sinterklaas gemaakt! Ik maak namelijk deel uit van de commissie die donderdag avond het Nes Ammim Sinterklaas feest organiseert! Uiteindelijk is de boot afgekomen! In de middag tevens Engelse les gegeven in Mazra. Dit was wederom erg leuk! Behalve het formele gedeelte zijn de kinderen erg blij dat wij er zijn en ditmaal bedankt ze ons met een chocoladecake..!

Dag 77: Nes Ammim & Akko

Na de Negev seminar ga ik samen met drie andere volunteers naar Jordanië voor een week. Daarvoor hebben wij een entry visa nodig om na deze week Israël weer binnen te komen. ’s Ochtends zijn we dan ook naar het visa kantoor in Akko geweest waar we te horen kregen dat het kantoor vandaag bij uitzondering later open ging… ’s Middags opnieuw geweest. Ditmaal was de balie die wij nodig hadden dicht, of we morgen terug willen komen… Dit schijnt normaal te zijn in dit land, maar ik kan er maar moeilijk aan wennen… Tussen alle visa perikelen door ook nog wat gewerkt. Ik heb een overgangsdocument gemaakt voor de nieuwe HR manager zodat die zelfstandig aan de slag kan.

Dag 78: Nes Ammim & Akko

Vandaag dus opnieuw naar het visa kantoor geweest. Uiteindelijk is het, na lang wachten dan toch gelukt een entry visa te krijgen! Dit betekent dat ik van 12 tot en met 18 december in Jordanië hoop te verblijven! In de avond zoals vermeld Sinterklaas gevierd. Het Nederlandse feest viel in de smaak bij de overige nationaliteiten. Het was een heerlijk avondje!

Dag 79: Nes Ammim & Rosh HaNikra

Vandaag was ik vrij en heb ik genoten van het heerlijke weer. De zon scheen de hele dag en het was 25 graden…! Samen met andere vrijwilligers naar Rosh HaNikra geweest. Een grottencomplex tegen de Libanese grens aan. Een schitterende plek! Vroeger liep hier onder meer een spoorlijn van Haifa naar Beirut. Die is in 1948 uiteraard gesloten.

Dit was mijn zesde blog. De komende weken hoop ik dus lekker te gaan reizen. Ik wens jullie allemaal een mooie december maand toe en vergeet niet: geniet van elke dag!

Groetjes!

David